پنجشنبه, ۲۸ اسفند ۱۳۹۳، ۰۸:۴۱ ب.ظ
سال نو مبارک باد
همه عید تو مبارک بادا
عید ، عید است و مبارک بادت
بقیه : خود حرف و خرافات و یا وَهم و گمان ...
چه بگویم به از این ؟ ای شیرین ؟!
نازنین !
انگبین !
« نو » ز ازل
« روز » برین !
که تو نوروز منی در هردم
و همه سال ز عهد آدم
عید ، نو ، سعد و سعادتمندی ...
خوبِ خوبان !
همه عید تو مبارک بادا....
... که تو خود یک عیدی
گل ، در و دشت ، کنار دریا ،
سال نو ، فصل بهار ...
پس بیا ! باز بیا ! رنجه نما آن گامت
شعر من را تو بخوان
یک نظری با « نظر » ی ...
به نگر !
آسمانم !
خورشید !
ای که ابری به مصادیق بهار
تو ببار ، بر منِ زار ببار
تا شوم من چون تو :
همه عید و شادی ،
مظهر آزادی...
منبع آبادی ...
باد بادا یارا ،
که بیائی با آن ، همه ایٌام بهار
و نخستین روزش ، روز نو ، نوروزش
باد بادا یارا
بادِ آزادی فکر
بادِ آزادی شعر
یاربادا ما را
همه عید تو مبارک بادا !
